Magnetna rezonanca je neinvazivni radiološki metod koji u procesu dobijanja slike ne koristi jonizujuće zračenje, već jako magnetno polje. Zbog takvih karakteristika potpuno je bezbedna po pacijenta, jer do sada nisu zabeležena štetna dejstva na čovečiji organizam i može biti rađena kada god se za to ukaže potreba, čak i kod dece i trudnica.
Retke su apsolutne kontraindikacije za pregled (kao što su su pace-makeri, ugrađene inzulinske pumpe, kohlearni implantati i sl.), a relativne (kao što su veštački kuk, razni klipsevi, stentovi i sl.) se uz konsultaciju sa osobljem uspečno prevazilaze.
U većini pregleda ne zahteva upotrebu kontrastnoga sredstva koje se daje intravenski. Ako je ipak potrebno uraditi post kontrastne studije, dati kontrast (na bazi Gadolinijuma) izuzetno retko daje neželjene efekte u smislu topline, mučnine, svraba i sl., dok su alergijske reakcije svedene na “statističku grešku”. Za pojedine preglede (abdomen, hipofiza, operisan tumor i sl.), post kontrastne studije su podrazumevane.

Pacijent mora biti pripremljen za pregled- ako je potrebno da se uzdražava od hrane i pića, a u najvećem broju slučajeva, samo da se pridržava uputstava osoblja- da ostavi sve metalne, elektronske i elekrične predmete u prostoru namenjenom za to, kao i da informiše osoblje o svom opštem zdravstvenom stanju.

U kliničkoj upotrebi su aparati jačine polja 0.2/0.3T, 0.5T, 1T, 1.5T, kao i aparat jačine 3T. U povoju su aparati jačine 7 i 9T.
Postoji konsenzus da je pomoću aparata 0.2/0.3/0.5T moguće odraditi sve “jednostavne” preglede, a aparatima 1/1.5T sve moguće potrebne kliničke preglede, jer imaju razvijenije kompjuterske softvere, te se nazivaju “radnim mašinama”. Aparati 3 i više T, prvenstveno služe za naučna istraživanja.

Magnetna rezonanca je našla široku primenu u dijagnostici obolenja celoga tela- kostiju, zglobova, mišića, tkiva i organa, kao i skupova organa, mozga i centralnog nervnog sistema, krvnih sudova, jer ima mogućnost prikaza najsitnijih struktura ljudskoga tela.
Karakteriše je izuzetna preciznost, kao i mnoštvo detalja u slici zbog njenog računarskog sistema visokih performansi.

Većina snimanja ima trajanje 20-30 minuta, kompleksnija (angiografije, venografije i sl.) mogu trajati i do 45, a skupovi snimanja (više pregleda) svakao duže, ali se tada prave pauze, kako bi se pacijent mogao odmoriti.

Pacijent tokom snimanja mora biti miran i pratiti upute osoblja u cilju kvalitetno urađenog snimanja.
Nadležni radiolog ima obavezu planiranja minimalno mogućeg broja sekvenci za dato snimanje, a operater aparata ima zadatak optimizacije parametara sekvenci u cilju sto kraćeg trajanja pregleda, sa visokim kvalitetom.

Dobijeni snimci u DICOM formatu na kompakt disku omogućavaju korisniku da kroz priloženu aplikaciju vrši manipulaciju slikom-svetlost, veličina i slično, kao i da meri dimenzije struktura od značaja.

Kvalitet dobijenih snimaka (slike) i kvalitet nalaza radiologa ponajmanje zavise od jačine aparata, već najviše zavise od druga tri bitna faktora:
1. saradnja sa pacijentom kome se vrši snimanje
2. veština, znanje i volja operatera MR aparata da optimizuje parametre pregleda za datog pacijenta
3. veština i znanje radiologa da prepozna strukture na dobijenim snimcima (slikama)

Naša ustanova potiče stalne edukacije i usavršavanja zaposlenih, kao i praćenje svetskih trendova, u cilju što kvalitetnijeg rada.